|
|
รายงานผลการไถ่ชีวิตโค - กระบือ ประจำปี 2552 | |
กองธรรมพระศรีอารย์ฯ |
“ กองธรรมพระศรีอารย์ กองธรรมนำสุข พ้นทุกข์นิพพานัง ”
องค์กรเอกชนเพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาและสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์และสัตว์โลกที่ประสบเคราะห์กรรม
รายงานผลการไถ่ชีวิตโค - กระบือ ประจำปี 2552
หลังจากวันที่ 7 พฤษภาคม 2552 ที่ผมได้เดินทางไปสำรวจโรงเรียนที่แสดงความจำนงขอรับบริจาควัว – ควายว่ามีความเหมาะสมเพียงไร? ผมได้เดินทางไปอีกในวันที่ 23 เดือนเดียวกัน เพื่อซื้อวัว - ควายมอบให้โรงเรียนที่ผ่านการพิจารณา พร้อมทั้งฝังไมโครชิฟทุกตัวที่มอบให้ทางโรงเรียน เพื่อป้องกันการสับเปลี่ยน ซึ่งในการไปครั้งนี้ได้จ่ายเงินให้ทางโรงเรียนที่จัดหาวัว - ควายไว้แล้ว 4 โรงเรียน และสำรวจพบโรงฆ่าสัตว์ 2 โรงที่อำเภอศรีสงคราม
โรงเรียนที่จัดหาวัว - ควายเองด้วยการติดต่อซื้อจากชาวบ้านที่จะขายเข้าโรงฆ่าสัตว์ มี 4 โรงเรียน
1. โรงเรียนบ้านหนองสาหร่าย อำเภอท่าอุเทน
มีแม่ควาย 5 ตัว มีท้อง 1 ตัว เป็นเงิน 60,000 บาท
2. โรงเรียนบ้านบุ่ง อำเภอท่าอุเทน
มีควายตัวเมีย 5 ตัว ตัวผู้ 1 ตัว เป็นเงิน 43,000 บาท
3. โรงเรียนชุมชนบ้านเอื้อก่อนาดี อำเภอศรีสงคราม
มีควายตัวเมีย 5 ตัว ลูกติด 3 ตัว เป็นเงิน 80,700 บาท
4. โรงเรียนนาหว้าพิทยาคม อำเภอนาหว้า
มีควายตัวเมีย 1 ตัว ลูกติด 1 ตัว ตัวผู้ 1 ตัว เป็นเงิน 27,000 บาท
รวมซื้อวัว - ควาย 4 โรงเรียน จำนวน 22 ตัว เป็นเงิน 210,700 บาท
ในคืนวันที่ 23 พฤษภาคม 2552 ผมได้ออกสำรวจโรงฆ่าสัตว์ในตัวอำเภอศรีสงคราม เวลาประมาณ 4 ทุ่มเศษ ได้เข้าไปซื้อวัว - ควายจากโรงฆ่าสัตว์นายสมาน เป็นแขกปาทานอยู่ซอยสุขาภิบาล 19 ตรงข้ามโรงพยาบาลศรีสงคราม ได้ควาย 2 ตัว และวัวขนาดใหญ่ 4 ตัว เป็นเงิน 92,500 บาท และติดกับโรงฆ่าสัตว์มีวัวของนายบัวอีก 1 คู่ เข้าใจว่าเลี้ยงไว้ต่อไปคงขายให้โรงฆ่าสัตว์แน่ จึงขอซื้อในราคา 12,000 บาท เช้าวันรุ่งขึ้นคือวันที่ 24 พฤษภาคม 52 ได้พบโรงฆ่าสัตว์นายโง่นติดแม่น้ำศรีสงครามอีกหนึ่งโรง ซื้อควายได้ 3 ตัว ที่รอเชือดเย็นนั้น เป็นเงิน 45,000 บาท
รวมทั้งหมด จำนวน 11 ตัว เป็นเงิน 149,500 บาท
รวมค่าใช้จ่าย 2 รายการเรื่องซื้อวัว - ควายของรอบวันที่ 23-24 พฤษภาคม 2552 เป็นเงิน 360,200 บาท นอกจากนี้ยังได้สนับสนุน
โรงเรียนบ้านบุ่ง - พัดลมเพดาน 4 อัน เป็นเงิน 5,000 บาท
- ที่นอนเด็กเล็ก 16 ผืน เป็นเงิน 4,800 บาท
- ทุนโครงการสวนครัว เป็นเงิน 10,000 บาท
โครงการไร่นาสวนผสม โรงเรียนบ้านเอื้อก่อนาดี เป็นเงิน 10,000 บาท
มอบเงินค่าติดตามผลวัว - ควาย 21 โรงเรียน 6 อำเภอ ให้อาจารย์สมานชัย เป็นเงิน 23,000 บาท
รวม 3 รายการ เป็นเงิน 413,000 บาท
สำหรับการเดินทางไปซื้อวัว-ควาย รอบที่ 2 คือ วันที่ 7 มิถุนายน 2552 ได้ซื้อจากโรงฆ่าสัตว์นายสมาน วัว 2 ตัว เป็นวัวพันธ์เนื้อ 1 ตัว ควาย 3 ตัว เป็นเงิน 89,000 บาท และเมื่อเดินทางถึงกรุงเทพฯ ให้อาจารย์สมานชัยช่วยซื้อเพิ่มจากโรงฆ่าสัตว์นายสมานอีก 4 ตัว เป็นเงิน 85,000 บาท รวมซื้อวัว - ควายรอบ 2 จากนายสมาน เป็นเงิน 174,000 บาท และซื้อจากโรงฆ่าสัตว์นายโง่นติดแม่น้ำศรีสงครามอีก 5 ตัว มีควาย 4 ตัว วัว 1 ตัว เป็นเงิน 69,000 บาท
รวมซื้อวัว-ควายรอบ 2 ในวันที่ 7 มิถุนายน 2552 เป็นเงิน 243,000 บาท
และในการเดินทางไปครั้งที่ 3 วันที่ 29 มิถุนายน 2552 ได้ร่วมประชุมกับผู้บริหารของโรงเรียน 21 โรงเรียน และมอบทุนการศึกษา ปี 2552 เป็นจำนวนเงิน 102,000 บาท
ได้ชี้แจงถึงเจตนาและวัตถุประสงค์ของผู้บริจาคว่า ต้องการช่วยชีวิตวัว - ควายที่จะถูกฆ่าจากโรงฆ่าสัตว์ให้รอดพ้นจากความตาย ขอให้คณะครูและกรรมการโรงเรียนได้ปรับวิธีคิดจากเดิมที่มุ่งเลี้ยงเพื่อเพิ่มจำนวนวัว - ควายและขายเพื่อเงินอย่างเดียว มาเป็นการหาประโยชน์จากคุณค่าของวัว – ควายในด้านอื่นด้วย
การทำโครงการ “ควายเข้าสู่สถานศึกษาเพื่อพัฒนาชีวิต” เป็นเรื่องใหม่ที่ยังไม่มีการทำมาก่อน ดังนั้นจึงต้องติดตามผลเพื่อแก้ปัญหาต่อไป ในส่วนของข้อดีคือ มอบให้โรงเรียนซึ่งเป็นองค์กรของรัฐที่มีคณะบุคคลเป็นผู้รับ ง่ายต่อการตรวจสอบและติดตามผล ส่วนปัญหาในการปฏิบัติเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้ต่อไป ซึ่งผมจะต้องดำเนินการติดตามผล ด้วยการเดินทางไปตรวจเยี่ยมทั้ง 21 โรงเรียน เพื่อรับฟังปัญหา ช่วยเราคิดในการแก้ปัญหาและขณะเดียวกันขอความรู้จากพวกเขาด้วย เพื่อหาข้อสรุปเป็นแนวทางที่ชัดเจนในอนาคตต่อไป ด้วยการเดินทางไปเดือนละครั้งหรือเดือนเว้นเดือน เพื่อเป็นข้อมูลในการทำงานและตัดสินใจ ในปี 2553 ต่อไป
ในฐานะของคนที่รับเงินบริจาคของทุกท่านมาดำเนินการตามเจตนารมณ์ของผู้บริจาค ก็พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะให้เป็นไปตามเจตนาช่วยชีวิตให้ได้ การไปเอาออกมาจากโรงฆ่าสัตว์เป็นเพียงบันไดขั้นที่ 1 แต่การติดตามผลต่างหากที่จะช่วยชีวิตไว้ได้ ความยุ่งยากในการช่วยชีวิต คือ การพยายามทำอย่างไร? ที่จะประสานประโยชน์ระหว่าง ผู้รับกับผู้ให้ ให้ลงตัว เพราะเนื่องจากว่าไม่ว่าผู้รับจะเป็นใคร โดยเฉพาะชาวบ้าน เขาจะต้องการแต่เฉพาะตัวเมีย ซึ่งมันจะออกลูกและขายเป็นเงินได้ ไม่มีใครอยากได้วัว - ควายตัวผู้ หรือวัว - ควายแก่ เป็นโรค หรือแม่ควายที่เป็นหมัน
แต่เมื่อเราเข้าไปในโรงฆ่าสัตว์ เราไม่สามารถเลือกได้ เพราะเบื้องหน้าของความตาย ชีวิตทุกชีวิตมีค่าเท่ากัน ผมรู้สึกเจ็บปวดและสะเทือนใจที่เห็นภาพเขากระชากวัว - ควายออกมาจากคอกมัดเข้ากับหลักประหาร เตรียมจะฆ่ามันตามแต่ถนัด เจ้าวัว - ควายเคราะห์ร้ายหันหน้ามามองตามเสียงตะโกนของผมในคืนวันที่ 23 พฤษภาคม 2552 มันเบิ่งตามองหูตั้งชัน เพราะอยู่ระหว่างที่ผมกำลังพยายามเจรจาต่อรองกับนายสมาน
เนื่องจากเจ้าของโรงฆ่าสัตว์ต้องการเอาวัวตัวนี้เชือดให้ลูกค้าประจำที่จะมาซื้อตอนเช้า ซึ่งก็คือบรรดาเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านลาบทั้งหลาย มันลื่นไถล ขนาดมันมี 4 ขา เพราะพื้นบริเวณที่มันยืนอยู่เจิ่งนองไปด้วยเลือดของตัวที่เพิ่งถูกฆ่าไปไม่เกิน 10 นาที ผมไปพบเมื่อเขาทำเสร็จไปแล้ว 1 ตัว ผมถามคนเชือดว่าคืนนี้หมดหรือยัง เขาตอบว่ายังเหลืออีก 1 ตัว ผมมีคติว่า ถ้าเหยียบเข้าไปในโรงฆ่าสัตว์ใดแล้วเรื่องไม่ซื้อเป็นไม่มี และต้องล้างคอกคือ กวาดออกมาให้หมดไม่ให้เหลือแม้แต่ตัวเดียว นอกจากสุดวิสัยจริงๆ คือ ไปซื้อรอบสุดท้ายแล้วเงินเหลือน้อย ก็จำเป็นต้องเลือก เพราะมันมีมากเป็นฝูง แม่วัว - ควายท้องแก่ หรือมีลูกเล็กติดมาเป็นลำดับต้นๆ ซึ่งเมื่อถึงคราวต้องเลือกก็เป็นสิ่งที่ทรมานใจที่สุดเช่นกัน เคยมีบางตัวเหมือนรู้ภาษาก็เดินเข้ามาหาก็มี นั่นก็เป็นบุญของเขา บางปีเหลือติดคอกอยู่ 2 - 3 ตัว ผมก็ยอมซื้อคนเดียวก็มี เพราะทนไม่ไหวกับสายตาของมัน ระหว่างเจรจาขอซื้อตัวสุดท้ายกับนายสมาน เจ้าของโรงฆ่า คนฆ่ามันไม่สนใจ จะฆ่าอย่างเดียว กระชากมันออกมาจากคอกซึ่งอยู่ติดกับหลักประหาร มัดเข้ากับเสา ผมหันไปเห็นพอดีก็เลยตะโกนว่า เฮ้ย หยุดก่อน รอเดี๋ยว มันเป็นนาทีประหารจริงๆ ซื้อมา 18 ปี เพิ่งเจอครั้งนี้ที่กำลังจะฆ่าพอดี ผมกู้เอามาจนสำเร็จ
และอีกครั้ง คือ ในคืนวันที่ 7 มิถุนายน 2552 ที่เดินทางมาซื้อรอบที่ 2 ที่โรงฆ่าสัตว์นายโง่นติดแม่น้ำศรีสงคราม ผมเข้าไปตอนเกือบ 2 ทุ่ม เห็นเขาเอาควาย 3 ตัว ผูกไว้ที่ป่าไผ่ข้างถนนซึ่งอยู่ลึกลงไปจากระดับถนนเกือบ 2 เมตร เอาไฟฉายส่องดูเห็นมีอยู่ 3 ตัว ยุงรุมกัดมันจนเลือดซึมออกมาตามผิวหนังทั่วไปหมด ท่านคิดดูเถิด พวกเขาเกิดมาเพื่อถูกกระทำแต่ฝ่ายเดียว แม้แต่เวลาจะตายก็ยังโดนยุงรุมกัดจนเลือดผุดเป็นเม็ดๆ ทั่วตัว และผูกไว้สั้นมากจะนอนก็ไม่ได้ ตัวไหนที่นอนอยู่จะลุกก็ลุกไม่ได้
อำมหิตที่สุดในโลก ก็มนุษย์นี่แหละ!!
เมตตาที่สุดในโลก ก็มนุษย์ คือ พระพุทธองค์
โลกนี้คือโลกแห่งการบำเพ็ญโดยแท้ ใครมีปัญญาก็เร่งพิจารณาเอาเถิดว่า สิ่งใดคือแก่นสารที่จะนำพาติดตัวไปในภพหน้า วันที่ 14 เมษายน 2552 เวลาบ่ายโมงตรง ผมมองดูทหารเดินถือเอ็ม 16 เดินตามรถหุ้มเกราะ เพื่อสลายการชุมนุมของคนเสื้อแดงบริเวณโรงพยาบาลมิชชั่น ใกล้ทางขึ้นทางด่วนยมราช รู้สึกสลดสังเวชใจว่า การฆ่ากันกลางแดดกำลังจะเกิดขึ้น และเข้าถึงความรู้สึกของวัว – ควายที่อยู่ในคอก ที่รอเวลาเมื่อไรคนฆ่าจะมาจูงเขาไปมัดกับหลักประหาร คือ รอเวลาถูกฆ่า ความหวาดกลัว ความประหวั่นพรั่นพรึงจะมีแค่ไหนอย่างไร?
คืนนั้นผมเจรจาซื้อจากนายโง่นได้หมด 3 ตัว และถามว่ามีอีกไหม ปรากฏว่านายโง่นตอบว่า มีเหลือ 1 ตัว คืนนี้จะเชือด (ผูกซ่อนไว้อีกที่) เพราะลูกค้าประจำจะมาเอา ผมก็ต้องรอจนได้มาอีกจนหมด คนพวกนี้ทำเพื่อเงิน เมื่อเราเสนอเงินให้เขาพอใจเขาก็ยอม ผมกระหยิ่มใจว่าคืนนี้เรากวาดโรงฆ่าสัตว์นายโง่นจนเรียบ และจะไปซื้อต่อที่บ้านนายสมานอีก ซื้อก็ได้ตามที่ตั้งใจ กวาดเรียบอีกเช่นกัน แม้จะโดนโขกราคาตามที่เล่าให้ท่านฟังก็ยอม ครูบาชัยวงษาพัฒนา แห่งวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ท่านสอนว่า ให้ไปซื้อที่โรงฆ่าสัตว์เวลาที่มันจะฆ่า บุญมันแรง เพราะมันเป็นนาทีประหาร
ผมขอสารภาพกับทุกคนว่า ความรู้สึกในคืนนั้นมันเหมือนเขื่อนจะพัง ผมไม่สามารถอดทนข่มใจ เข้าไปสู่สถานการณ์เช่นนั้นได้อีกในคืนนั้น เพราะมันตกอยู่ในความบีบคั้นและกดดันอย่างรุนแรง เพราะตั้งใจมั่นว่าต้องช่วยให้ได้และต้องล้างคอกให้หมด คืนนั้นผมนอนคิดว่า เช้าจะเข้าไปดูที่ตลาด มันคงจะปั่นป่วนพิลึก เพราะอำเภอนี้มีโรงฆ่าสัตว์แค่ 2 โรง เรากวาดจนเรียบ เช้าไม่น่าจะมีเนื้อขายทั้งตลาดอำเภอศรีสงคราม หกโมงเช้าผมรีบลุกขึ้นไปสำรวจตลาด ปรากฏว่ามีเนื้อขายเป็นปกติ จึงสอบถามได้ความว่าเขาไปหามาฆ่าจนได้ ดึกดื่นแค่ไหนก็ไม่เกินความสามารถของเขา
ผมไม่รู้ว่าจะบรรยายให้ท่านฟังอย่างไรว่า คนบางพวกมีความเพียรพยายามเหลือเกินที่จะหาบาปเวรใส่ตัวให้มากที่สุด แม้จะเหน็ดเหนื่อยลำบากอย่างไร ท่านทั้งหลายพิจารณาให้ถี่ถ้วน ท่านจะพบว่า “คนกินนั่นแหล่ะ คือ ต้นเหตุ” ถ้าท่านหยุดกินเขาจะฆ่ามาขายใครเล่า? ใครที่ยังกินอยู่ก็มีส่วนร่วมบาปเวรนี้แน่นอน ผมจัดทำวีซีดี ชุด ร้องขอชีวิตขึ้นมาแจก เพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดทุกข์ทรมานของพวกเขา ให้รู้ถึงความอำมหิตของคนฆ่าสัตว์ ถ้าท่านยังกินมันอยู่ท่านก็เป็นผู้สมคบกันในฆาตกรรมนี้อย่างแน่นอน
การเดินทางของผมยังไม่ถึงจุดหมาย ยังจะต้องค้นหาความจริงกันต่อไป นั่นคือการเสาะแสวงหาสถานที่และผู้รับที่จะช่วยชีวิตสัตว์ผู้ยากเหล่านี้ให้รอดตายจริงๆ ภารกิจในการกู้ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
“บุญใดกุศลใดที่เกิดขึ้นจากการช่วยให้พวกเขารอดพ้นจากการถูกประหาร ที่จะมีบังเกิดแก่ผม ขอทุกท่านที่มีส่วนร่วม แม้เพียงมีจิตอนุโมทนา จงได้รับบุญกุศลเท่าเทียมกับที่ผมจะได้รับทุกประการ และขอชักชวนให้ทุกท่านได้ร่วมกันตั้งจิตขอขมาหมู่สัตว์ว่า บาปเวรอันใดที่เราท่านได้ล่วงเกินต่อชีวิตพวกเขามาแต่ปางก่อน จงได้เป็นอโหสิกรรมต่อกันด้วยเถิด”
รายงานค่าใช้จ่ายงานไถ่ชีวิตโค - กระบือ ปี 2552
รวมรายรับบริจาค = 979,377 บาท
1. รายจ่ายจากการสำรวจและรายงานผล ครั้งที่ 1 = 130,800 บาท
2. ค่าซื้อวัว-ควาย 2 รอบ = 603,700 บาท
3. สนับสนุนโครงการโรงเรียน 2 โรงเรียน = 29,800 บาท
4. มอบค่าติดตามผลปี 52 ให้ อ.สมานชัย = 23,000 บาท
5. มอบทุนการศึกษา 21 โรงเรียน = 102,000 บาท
6. ค่าน้ำมันเดินทางไป 3 รอบ = 16,000 บาท
7. ค่าที่พัก 3 ครั้ง = 1,800 บาท
8. ค่าถ่ายเอกสาร ค่าส่งรายงานผลครั้งสุดท้าย = 7,600 บาท
รวมยอดรายจ่ายทั้งสิ้น = 914,780 บาท
คงเหลือ 979,377 - 914,780 = 64,597 บาท
หมายเหตุ
- อุปกรณ์ไมโครชิฟมอบให้สมาคมพิทักษ์สัตว์เป็นผู้ติดต่อประสานให้จึงได้ลดราคาลงมาเกือบ 70,000 บาท
- เบอร์โทรศัพท์ นายสมาน โรงฆ่าสัตว์ 042-599-207
- เบอร์โทรศัพท์ นายโง่น โรงฆ่าสัตว์ 081-675-3787
- ต้องการขอ VCD ชุดร้องขอชีวิต ส่งที่อยู่มาจะจัดส่งให้ฟรี
จนกว่าจะพบกันอีก ..... กองธรรมพระศรีอารย์ฯ
13 กรกฎาคม 2552
พงษ์ชัยทัศน์ (ธวัชชัย) วณิชย์กุล
18/6 ซอยสุขุมวิท 23 ถนนสุขุมวิท แขวงคลองเตยเหนือ เขตวัฒนา กทม. 10110
โทร. 02-258-4235 มือถือ 08-1614-9382 โทรสาร. 02-261-1313
“ กองธรรมพระศรีอารย์ ปรารถนาให้โลกนี้มีความสุข ” |
ผู้ตั้งกระทู้ กองธรรมพระศรีอารย์ฯ :: วันที่ลงประกาศ 2009-07-23 23:08:22 IP : 202.57.175.52 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 541569 |