ชีวิตนี้ไม่เที่ยงแท้แน่นอน ไม่ยั่งยืนกำลังบ่ายหน้าสู่ความตายทุกวันทุกเวลาทุกนาที
อย่าประมาทมัวเมาในวัยวันและเวลา ว่าเรายังหนุ่มสาวอีกนานนักหนาจึงจะแก่เจ็บตาย
เพราว่าสังขารนี้ไม่เที่ยงแท้อาจมีโอกาศแก่หรือไม่มีโอกาศแก่ก็ได้ จงอย่าประมาท
วันเวาและชีวิต จงรีบสร้างกรรมดีสร้างกุศลบารมี เป็นที่พึ่งแก่ชีวิต อย่าทอดธุระ
อย่าเชือนแช เพราะทุกคนต้องแก่แน่ เจ็บแน่ ตายแน่ ไม่มีละเว้นว่ายากดีมีจนชั้นต่ำหรือว่าชั้นสูง ขอทานยันเศรษฐีลวนแล้วแต่ตกอยู่ในอำนาจของพระยามัจจุราชด้วยกันทั้งสิ้น ฉะนั้นท่านสาธุชนคนดี
จนหมั่นเจริญ ทานศ๊ล ภาวนา อย่าละเลย อย่าผัดวันประกันพรุ่ง เพราะว่าเราผัดเพี้ยนผัดผ่อนกับ
พระยามัจจุราชท่านไม่ได้ ท่านส่งเสียงเรียกเราเมื่อใด ก็จำเป็นต้องจรลีจากลูกรัก เมียรัก ผัวรัก ในทันใด ไม่ได้โอกาศจะเชือนแช รู้แต่ว่าต้องตายแน่ชีวิตนี้ไม่เที้ยงแท้ต้องเข้าโลง
          ฉะนั้นจงหมั่นทำบุญกุศลด้วยตนเอง และชักชวนผู้อื่นให้ได้ร่วมในบุญทาน
การกุศลของเราด้วย เพราะว่าบุคคลที่ทำบุญคนเดียวนั้นก็ได้บุญอยู่ แต่จะขาดพวกพ้องบริวาร
ย่อมเดียวดายไร้ญาติขาดมิตร ทำบุญนั้น จงอย่าทำนเดียว จงชักชวนคนทำ
ให้มากๆ บุคคลนั้นย่อมได้พวกพ้องบริวาร  ย่อมมีญาติ ย่อมมีมิตร มีผู้ช่วยเหลือเกลื้อกูล
           เวลาเห็นใครทำบุญ จงอย่าไปขัดขวาง ถ้าไม่ได้ช่วยเหลือก็คงเฉยเสียอย่าพูดให้เขาเสีย
กำลังใจ อย่าตำหนิติเตียนพูดให้เขาล้มเลิก อย่าดูถูกเหยียดหยามพูดให้เขาน้อยใจ
ถ้าเขาเสียกำลังใจ เสื่อมศรัทธาเพราะคำพูดเราเราจะบาปมาก จงพูดให้กำลังใจแก่เขา
ให้เขามีความอดทนต่อความยากลำบากในการำบุญ ไม่ท้อแท้ท้อทอย ทอดธุระเบื่อหนาย
จงพูดให้เขาเกิดศรัทธามีแรงใจแรงกายในการประกอบกิจการในการกุศล ถ้าเขาท้อแท้จะล้มเลิก
แต่เราพูดให้เขาเกิดศรัทธากระทำบุญเกิดสำเร็จลุล่ว เราจะได้กุศลมาก ชืดว่าเราได้ช่วเหลือ
กิจการบุญของเขาด้วยวาจายิ่งถ้าเราเอากายไปช่วยในกิจการกุศของเขา สำเร็จง่าย
ก็ยิ่งได้บุญมาก ถ้าหากเราช่วยวางแผนให้กิจการกุศลของเขาสำเร็จลุล่วงชื่อว่าเราช่วยเขาด้วยสมอง เวลาเห็นใครทำบุญ เราควรมีส่วนร่วมกับเขา อย่าเชือนแชทอดธุระ เพราะว่าบุญ จะเป็นที่พึ่งแก่
หมู่สัตว์ที่จะละโลกนี้ เพราะความตายมาพรากถ้าไม่ได้ช่วยด้วยทรัพย์ จงช่วยด้วยใจ
ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยสมอง ไม่ได้ช่วยด้วยสมอง ก็จงยกมืออนุโมทนาสาธุไปกับเขา
อย่าดูหมินบุญเล็กน้อย แล้วละเลยไม่กระทำ อย่าดูหมิ่นบาปเล็กน้อยแล้วฝืนกระทำ
น้ำหยดทีละหยดยังเต็มตุ่ม กรรมทที่สร้างทีละเล็กทีละน้อย จะพลอยมากขึ้นได้
ของมากมาจกน้อย ร้อยมาจากสิบ  สาธุ